۱. برای بهبود اعتماد به نفس در جلوی صف بایستید
اکثر مردم در مدرسه، اداره و جلسات ترجیح می دهند در ردیف عقب قرار گیرند چون از مورد توجه قرار گرفتن وحشت دارند و در واقع اعتماد به نفس ندارند. تصمیم بگیرید برای رفع آن در ردیف جلو بنشینید و بر ترس خود غلبه کنید. نکته دیگر آنکه افراد با اعتماد به نفس بالا سریع راه می روند، آن ها همیشه جایی برای رفتن و دیدن دارند. حتی اگر عجله ندارید با انرژی حرکت کنید.
۲. قدردان داشته‌هایتان باشید
به جای آن که به نداشته ها و نقاط ضعف خود تاکید کنید لیستی از چیزهایی که دارید تهیه کنید و هر روز زمانی را به قدردانی و سپاسگزاری اختصاص دهید. موفقیت های گذشته، مهارت های منحصر به فرد و حرکت های مثبت خود را مرور کنید.
۱ - مبارزه کردن
هیچ وقت نگو “من نمی توانم به آن برسم” بگو “من به آن می‌رسم”
۲ - شکایت کردن
شکات کردن یکی از بزرگترین اتلاف وقت هاست. اگر می‌توانید کاری انجام دهید، در غیر این صورت ساکت بنشینید و کاری نکنید اما شکایت کردن و بهانه آوردن را کنار بگذارید!
۳ - هیچ رابطه‌ای را بدون وجود عشق شروع نکنید!
خودتان را گول نزنید و رابطه‌ای را بدون وجود عشق آغاز نکنید، این نه برای شما منصفانه است نه برای شخص مقابل‌تان!
سال طول خواهد کشید تا شکاف جنسیتی در اقتصاد سراسر دنیا از بین برود؛ این را مجمع جهانی اقصاد در گزارش سال گذشته خود اعلام کرد.این در حالی است که بسیاری از پژوهشها از اثرات مثبتی میگویند که تنوع جنسیتی روی کسب و کارها دارد. سالی هلگسن، مدرس مدیریت ۵ توصیه مفید برای زنانی دارد که میخواهند در کار خود پیشرفت کنند.
۱- روی دستاوردهای خود تأکید کنید به گفته هلگسن انتظار برای این که دیگران به خودی خود متوجه کار ما بشوند و از آن قدردانی کنند، به جایی نخواهد رسید. او میگوید با افراد زیادی برخورد کرده که در مورد دستاوردهایشان حرف نمیزنند. کسانی که به گفته او معمولا دو دلیل برای این کار خود دارند: ” بعضیها میگویند “فکر میکنم وقتی کارم را درست انجام دهم، مردم خودشان باید متوجه شوند.” عدهای دیگر هم این دلیل را میآورند که ” اگر قرار است برای جلب توجه دیگران مثل یک احمق نفرتانگیز رفتار کنم، همین بهتر که کسی متوجه کارم نشود.” به اعتقاد هلگسن چنین رویکردی هیچ نتیجهای برای فرد به دنبال نخواهد داشت. حالا سوال این است که چطور این عادت را تغییر دهیم؟ هلگسن میگوید: ” نقاط قوت خود را پیدا کنید. مثلا اگر فکر میکنید رئیستان متوجه توانایی شما در برقراری ارتباط با دیگران نیست، یک بار در هفته برایش ایمیل بفرستید و به طور خلاصه بنویسید با چه کسانی حرف زدهاید.” به گفته هگلسن این روش برای زنان خیلی خوب جواب داده است.
اولین بخش آن این است : « یک مورچه هرگز تسلیم نمیشود. »
اگر آنها به سمتی پیش بروند و شما سعی کنید متوقف شان کنید به دنبال راه دیگری میگردند.
بالا میروند ، پایین میروند ، دور میزنند.
آنها به جستجوی خود برای یافتن راه دیگر ادامه می دهند.
بخش دوم این است : « مورچه ها کل تابستان را زمستانی می اندیشند. »
این نگرش مهمی است. نمیتوان اینقدر ساده لوح بود که گمان کرد تابستان برای همیشه ماندگار است.
پس مورچه ها وسط تابستان در حال جمع آوری غذای زمستانشان هستند.
باید همچنان که از آفتاب و شن لذت میبرید به فکر سنگ و صخره هم باشید.
آیا به راستی این مهم می تواند در شکوفایی و رشد استعدادهای دانش آموزان به اندازه زیادی مؤثر باشد؟ آیا منظور از محیط آموزشی، صرفا فضای آموزشی است یا گزینه هایی دیگر هم در آن اثر می گذارد؟ ویگوتسکی یکی از معروف ترین نظریه پردازان رشد شناختی معتقد است: «کنش متقابل میان یادگیرنده و محیط اجتماعی او اهمیت بسزایی دارد.» او بر این باور بود که رشد ذهنی کودکان، عموما به مردمی که در دنیای، اطراف آنها زندگی می کنند، وابسته است و افراد بسیاری از اندیشه ها، نگرشها و ارزشهای خود را در تعامل و رابطه متقابل با دیگران ارتقا می دهند.
بنابراین، چنین به نظر می رسد که اگر مطالب درسی در یک محیط فرهنگی و اجتماعی آموزش داده شود، رشد ذهنی یادگیرندگان قطعی خواهد بود. به این روی، مشارکت اجتماعی یکی از شرایط مهم یادگیری است هر چند که داشتن فضای آموزشی وسیع یک شرط لازم در امر تعلیم است، اما به تنهایی کافی نیست، محیط آموزشی هدفمند محیطی است که فرصت های متنوعی را برای تعامل با افکار و آراء گوناگون به وجود می آورد.