وقتی ادم می میرد به ناگهان همه چیز تمام می شود فقط یک قرص زیر زبانی کف دست ادم به جا می ماند و گردنی که به یک طرف افتاده و چشمانی که خیلی زود رنگ سبز نعشی گرفته و شلواری که هنوز شق و رق نمی داند تن یک جسد را پوشانده است . مرگ آمده است و همه چیز را می خواهد . قدرت مطلق است هیچ احساسی به کتش فرو نمی رود ، پشت و رو ندارد . وقتی هست می شود همه چیز را نیست می کند و این طور به مخاطبش زبان اقتدار را می اموزد . وقتی ادم می میرد به ناگهان همه چیز تمام می شود فقط یک قرص زیر زبانی کف دست ادم به جا می ماند و گردنی که به یک طرف افتاده و چشمانی که خیلی زود رنگ سبز نعشی گرفته و شلواری که هنوز شق و رق نمی داند تن یک جسد را پوشانده است . مرگ آمده است و همه چیز را می خواهد . قدرت مطلق است هیچ احساسی به کتش فرو نمی رود ، پشت و رو ندارد . وقتی هست می شود همه چیز را نیست می کند و این طور به مخاطبش زبان اقتدار را می اموزد .
و حالا فرض را بر این قرار می دهیم که کسی در بین مردم زندگی می کند که مرگ را تجربه کرده است در نگاه ان فرد خیلی از استرس هایی که بین ما وجود دارد فقط یک نگرانی احمقانه است و تمام افراد جذابیتهای خاص خودشان را دارند هیچ فردی انقدر خسته کننده و ملال اور نیست که فضا را بر او تنگ کند . تقلای ادمهای برای ادامه حیات را حق انها می داند و از اجرا نشدن طرحهایی که ریخته است چندان دل واپس نمی شود . گاهی زمانه این طور است که باید برنامه های کوتاه مدتی ریخت و نقشه هایی برای فقط یک روز زندگی کسشید .
جریان تند زندگی برای او اهسته می شود و تندی حرکت از مد نظرش می افتد . تنفر جایش را به تحمل می دهد و تحمل جان تازه ای می گیرد که زجر اور نیست . شاید راز خوشبختی همین باشد که فرد درست تحمل کردن را بیاموزد . گاهی باید فرد یاد بگیرد که خودش را تحمل کند .
مرده های زنده شده آموخته اند که تجمل نقیض تحمل است اگر فکر به تجمل به چشم سیمرغ افسانه ای نگاه کند خیلی زود مرزهای تحمل را به بهای درهم شکستن آرامش رد خواهد کرد و این جا فرد وارد فضای تحمیل می شود به این معنا که تحمل او از شکوه و اقتدار خارج شده و به فرد بصورت حقیرانه چیز هایی تحمیل می شود در حالی تحمل لباسی بر تن برهنه کل اندام زندگیست یعنی ما به هستی که شکننده و ناپایدار است لباس تحمل می پوشیم تا فضای لذت باز شود فرد از قید و بند رها شود و خودش و همه ی چیز هایی که با او هستند را ببیند .
وقتی ادم می میرد به ناگهان همه چیز تمام می شود و مسئله این نیست که صورت دیگه ای هم برای این وقتی وجود داشته باشد که مثلا بگوییم وقتی ادم نمی میرد پس باید گفت وقتی ادم می میرد همه چیز ناگهان تمام می شود و ادم می میرد پس باید راز زندگی را بیاموزد که شلوارش فقط تن یک جسد را نپوشانده باشد