یک من واقعی

 آدم هایی هستند که در زندگی آنچنان مشغول خودشان اند که فرصت برای هیچ چیز دیگری را ندارند
فرصت اینکه بخواهند ادای چیزی را در بیاورند که نیستند ، که نمیتوانند باشند فرصت اینکه رفتارشان آنطوری باشد که دیگران آنرا بیشتر پسند میکنند ، فرصت اینکه وقت شان را پای چیزی هدر دهند که دوست اش ندارند کلیشه نیستند ، بلد نیستند که باشند ، اصلا یاد نگرفته اند آنچنان مشغول خود و دنیای خودشان اند که مسخره شدن ها ، تیکه های بزرگ و کوچکی که بهشان انداخته میشود ، قضاوت هایی که میکنندشان ، حرف های پشت سری که میخورند را هیچوقت نه میشنوند و نه میبینند ! این آدم ها از خودشان راحت راضی می شوند ، خودشان را قبول دارند ، وقتی که میخواهند کاری را انجام دهند ، یا وقتی که دارند کاری را انجام میدهند منتظر تایید کسی نیستند ،

بعضی حس ها تکرار نشدنی اند

 بعضی چیزها هیچ وقت دوباره تکرار نمیشوند .بعضی اتفاقا ، بعضی مزه ها ، بعضی بوها ، بعضی حس ها ، بعضی آدمها و ..... .اصلا شاید شیرینیشان به همین تکرار نشدن باشد .  بعضی ها را فقط باید از کنارشان به آرامی رد شد ، بعضی ها را به راحتی  میتوان به بهای ناچیزی خرید ، بعضی ها را باید فراموش کرد ، بعضی ها را باید کلا ندید ، بعضی ها را باید فقط اندکی شناخت و هر چه کمتر بهتر و فقط از دور زیبا هستند، بعضی ها را صد بار ببینی در ذهن نمی مانند ولی بعضی ها را یک بار ببینی همیشه در خاطر می مانند و فقط یکی هستند و تکرار نشدنی .

آدمهای زیادی در زندگی انسان می آیند و میروند ولی فقط بعضی ها در خاطر می مانند . فقط گاهی کسی تو را تحت تاثیر قرار میدهد . من این آدمهای خاص و تکرار نشدنی و یکتا را دوست دارم . بعضیها شخصیتشان به گونه ای ست که جذبشان میشوی . آنهایی که هر قدر بشناسی هنوز تکراری نمیشوند و تازه هر چه تکرار شوند هنوز هم خسته نمیشوی . هنوز نو هستند

تواناترین....

 تواناترین کوهنوردان کسانی هسنتند که به قله ی دلها صعود کنند:)

وقتی تولد یافتم گریستم و هرروز نشان میدهد که چرا گریستم:(

بعضی از مردم احساس تنهایی میکنند زیرا بجای پل دیوار میسازند

زندگی نمایشی است که هر کس در آن بازی خودش را میکند

بزرگی یک نفر در آن است که بتواند کوچکی خودش رابپذیرد

یک وجدان بیدار از هزارشاهد خوبتر و با ارزشتر است

به بعضی از آدمها نگویید سنکدل،دل سنگها میشکند:(

تکنیک بنویس، بخوان، بسوزان

 بعضی تکنیکهای پست مدرن در روانشناسی مانند ایین های باستانی و به گونه ای سحر آمیز هستند، ولی جالب است که اغلب خیلی خوب کار می کنند. یکی از این تکنیکها که برای بخشیدن کمک کننده است، تکنیک "بنویس، بخوان، بسوزان" است که برای حل مسائل تعاملی می تواند کمک کند. 

در این تکنیک فردی که بیشترین مساله را با او دارید و او را نبخشیده اید در نظر بگیرید. آنگاه یک قلم و کاغذ بردارید و شروع به نوشتن نامه به او نمایید. در این نامه همه مسائلی که بین شما پیش آمده و تمام حرفهای ناگفته و هر چیزی که شما را رنجانده است مطرح کنید ونگذارید حرفی ناگفته بماند. احتمالا نوشتن اولین نامه کمی مشکل است و ممکن است باعث بروز خشم یا اندوه در شما شود. شاید هم شما نسبت به نوشتن نامه مقاومت داشته باشید و نتوانید آن را شروع کنید و یا در میانه های نامه اینکار را رها نمایید.

احتیاط شرط عقل

 بیراه نگفته اند که گفته اند، احتیاط شرط عقل است...
برای بازگشت و شروعی دوباره به رابطه ای که طرف دیگر رابطه ، بارها شما را نادیده گرفته یا که آزرده خاطر کرده باید محتاط بود
این جاده عجیب لغزنده و‌ گاهی یک طرفه است، 
احتیاط کنید احساساتی نشوید!
 وقتی کسی را می بخشیم
و فرصتی دوباره به او‌ می دهیم،
حواسمان باشد
اشتباهش را پذیرفته و در جهت رفع آسیب هایش قدم برداشته یا نه؟
آیا اعتمادمان را جلب کرده؟
آیا در ارتباط با او احساس عمیق آرامش و در کنارش به اندازه کافی حس امنیت خاطر داریم؟
به بلوغ رفتاری رسیده ، رشد اخلاقی داشته و به ایفای نقشَش در رابطه و مراقبت از آن پی برده؟
درست است که هر تمام شدنی نوعی از دست دادن است